συνεπηχώ

-έω, Α

1. ψάλλω μαζί ή από κοινού με άλλον, συνοδεύω κάποιον που τραγουδάει («ἐξήρχεν αὐτὸς παιᾱνα... oἱ δὲ θεοσεβῶς... συνεπήχησαν μεγάλῃ τῇ φωνῇ», Ξεν.)

2. μτφ. βρίσκομαι σε συμφωνία, σε αντιστοιχία με κάποιον ή με κάτι

3. αντηχώ, αντιλαλώ («ὁ οὐρανὸς τά τε πέριξ οἰκοδομήματος φρικῶδές τι συνεπήχησαν μεγάλῃ φωνῇ», Δίων Κάσσ.)

4. παθ. συνεπηχοῡμαι, -έομαι

εκφωνούμαι συγχρόνως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἐπηχῶ «αντηχώ, αντιλαλώ»].